Warszawa, ul. Krakowskie Przedmieście 1
Kościół pw. św. Krzyża. W 1849 r. odbył się ślub Jadwigi Teresy z d. Sumińskiej i Juliana Ochorowicza, a w 1850 r. chrzest ich syna Juliana Leopolda Ochorowicza.
Radzymin, ul. Konstytucji 3 Maja 26 (obecnie budynek Liceum Ogólnokształcącego)
W latach 1843-1855 Julian Ochorowicz (senior) pracował i mieszkał w Instytucie Nauczycieli Elementarnych. Tam 23 lutego 1850 r. urodził się Julian Leopold Ochorowicz. Po śmierci męża w 1855 r. Jadwiga Ochorowicz z synem powróciła do Warszawy.
Warszawa, ul. Nowy Świat 22
W latach 1855-1864 Jadwiga Ochorowicz z synem zamieszkała w mieszkaniu swych rodziców, Konstancji i Leopolda Sumińskich.
Warszawa, ul. Mazowiecka 4 (front jej nie istnieje)
W latach 1858-1859 J. Ochorowicz uczył się w Pensji Wyższej Męskiej, prowadzonej przez jego wuja Jana Barszczewskiego.
Warszawa, ul. Hrabiego Fiodora Berga 1 (obecnie ul. Romualda Traugutta)
W latach 1859-1864 J. Ochorowicz kontynuował naukę w Trzecim Gimnazjum Męskim. Zabudowania Pierwszego i Trzeciego Gimnazjum Męskiego mieściły się w tym samym budynku, bezpośrednio za kościołem św. Krzyża.
Lublin, ul . Namiestnikowska 12 (obecnie ul. Adama Naruszewicza)
Siedziba Gimnazjum, w którym J. Ochorowicz uczył się w latach 1864-1866.
Warszawa, ul. Nowy Świat 33-35
Od 1866 r. J. Ochorowicz mieszkał w mieszkaniu babci Konstancji Sumińskiej, emerytki i wdowy po Leopoldzie Sumińskim, a od 1870 i jego mama, Jadwiga Ochorowicz.
Warszawa, ul. Krakowskie Przedmieście 26/28
Szkoła Główna/Uniwersytet Warszawski. J. Ochorowicz studiował w latach 1866-1872.
Warszawa, ul. Nowy Świat 30
Od 1865 siedziba redakcji „Opiekun Domowy” i od tego roku J. Ochorowicz współpracował z pismem, a w latach 1872-1873 był jego redaktorem naczelnym.
Warszawa, ul. Nowy Świat 47
Siedziba redakcji „Biblioteki Dzieł Wyborowych”, cotygodniowej taniej serii wydawniczej. W latach 1897-1900 J. Ochorowicz był współwydawcą, a od 1898 r. redaktorem naczelnym.
Warszawa, ul. Nowy Świat 41
Siedziba kilku redakcji czasopism: „Przegląd Tygodniowy” „Kłosy” i „Niwa”, z którymi od 1866 r. J. Ochorowicz współpracował.
Warszawa, ul. Widok 2 (obiekt nie istnieje)
W latach 1874-1875 w domku przy ul. Widok 2 wynajmował mieszkanko, które było oficjalnie siedzibą redakcji „Niwa”, a on był wówczas redaktorem naczelnym. Obecnie w tym miejscu jest brama domu ul. Widok 2/6.
Lwów
W latach 1875-1882, mieszkał i pracował jako wykładowca na Uniwersytecie Lwowskim.
Warszawa, Al. Jerozolimskie 25 (obiekt nie istnieje)
W latach 1885-1889 J. Ochorowicz wynajmował apartament na psychologiczną klinikę terapeutyczną. Kamienica ta była eleganckim apartamentowcem. Obecnie w tym miejscu stoi dom wybudowany po II wojnie światowej.
Warszawa, ul. Włodzimierska 6 (obecnie ul. Tadeusza Czackiego – obiekt nie istnieje)
W latach 1890-1894 J. Ochorowicz mieszkał z żoną we frontowym apartamencie. Do II wojny ulica ta była prestiżowym miejscem do zamieszkania. Obecnie na tym terenie znajdują się zabudowania Ministerstwa Finansów.
Warszawa, ul. Szopena 8 (obecnie ul. Chopina, obiekt nie istnieje)
W tej kamienicy J. Ochorowicz w roku 1900 wynajmował mieszkanie. Obecnie jest to teren Ambasady Finlandii.
Warszawa, ul. Bracka 18
Siedziba Warszawskiej Kasy Przezorności i Pomocy dla Literatów i Dziennikarzy, tzw. Kasy Literackiej (1899). J. Ochorowicz był jej pomysłodawcą i prezesem na kadencję 1900-1901. W latach 1895-1898 na parterze tej kamienicy wynajmował mieszkanie.
Warszawa, ul. Mokotowska 47 (obiekt nie istnieje)
Siedziba redakcji „Przeglądu Filozoficznego”. J. Ochorowicz za rozprawę Metoda w etyce wygrał konkurs pisma rozstrzygnięty w 1905 r. W kolejnych latach powoływany na sędziego konkursowego. Publikował na jej łamach. Obecnie jest to część ulicy Mokotowskiej.
Warszawa, ul. Krakowskie Przedmieście 40 (obiekt nie istnieje)
Siedziba redakcji „Kurier Warszawski”. Na początku XX w. to największy objętościowo dziennik polski. J. Ochorowicz współpracował wiele lat z tą gazetą (do śmierci) jak i jego przyjaciel Bolesław Prus, którego pomnik stanął w 1977 r. na obecnym skwerze.
Warszawa, ul. Piusa XI 44 (obecnie ul. Piękna 44)
Siedziba Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. J. Ochorowicz pracował nad projektem ustawy dotyczącej działania towarzystwa, a w latach 1913-1917 był prelegentem licznych odczytów i uczestnikiem posiedzeń.
Warszawa, ul. Żórawia 3 (obecnie ul. Żurawia, obiekt nie istnieje)
W latach 1911-1912 J. Ochorowicz wynajmował mieszkanie nr 5, w czasie, kiedy budował domu na Żeraniu. Obecnie w tym miejscu jest budynek użyteczności publicznej o adresie ul. Żurawia 3/5.
Warszawa, ul. Polna 46 A
W latach 1911-1917 J. Ochorowicz pracował jako nauczyciel psychologii w prywatnej szkole realnej o profilu handlowym Edwarda Rontalera. Szkoła w 1916 r. przekształcona na 8-klasowe gimnazjum matematyczno-przyrodnicze. Obiekt z zegarem na elewacji położony jest w podwórku (wjazd od ul. Jaworzyńskiej).
Żerań pod Warszawą (obecnie Warszawa ul. Myśliborska 13 – obiekt nie istnieje)
W latach 1912-1916 J. Ochorowicz był właścicielem nieruchomości nad Wisłą pod Warszawą i wybudował tam dom, który nazwał „pałacykiem w miniaturze”.
Warszawa, ul. Krakowskie Przedmieście 16/18
W latach 1914-1915 J. Ochorowicz wynajmował dwa pokoje w mieszkaniu nr 14 (na VI piętrze).
Ekskluzywna kamienica zwana „pod Messalką” od nazwiska popularnej wówczas śpiewaczki Lucyny Messal, która tutaj mieszkała. W tylnej oficynie mieściła się luksusowa łaźnia na wzór dzisiejszych ekskluzywnych SPA, istniejąca do 1991 r.
Warszawa, ul. Krucza 44 (obiekt nie istnieje)
J. Ochorowicz wynajmował w latach 1916- 1917 część kilkupokojowego mieszkania w narożnej kamienicy róg Kruczej i Nowogrodzkiej, gdzie zmarł nagle dnia 1 maja 1917 r. Obecnie w tym miejscu jest poszerzenie ulicy Kruczej.
Warszawa, pl. Trzech Krzyży
Kościół pw. św. Aleksandra.
Dnia 4 maja 1917 r. została odprawiona msza żałobna w intencji zmarłego J. Ochorowicza.
Warszawa, Cmentarz Powązkowski
Grób rodziny Ochorowiczów na Starych Powązkach. J. Ochorowicz został pochowany przez bratanka Zygmunta Ochorowicza. Podana błędna data urodzin 24 lutego 1849, zamiast 23 lutego 1850.
